*"ModealModel konsocijacijske demokracije za Bosnu i Hercegovinu stoga predstavlja normativno-političku ekstenziju postmoderno konstituiranog ethnosa, te vrhuni kao jedan od najsofisticiranijih iskaza političke konstrukcije kulturne razlike [...] Na taj način, "konsocijacijska hipozeta" za Bosnu i Hercegovinu, kao novi normativni diskurs, ne samo da legitimira postojeći etnički (i etnokonstitucionalni) poredak, već i postavlja osnove za permanentnu perpetuaciju etničkih podjela u zemlji i njihovu projekciju u političku budućnost [...] [K]onsocijacijska paradigma u kontekstu vlastite konačne realizacije ipak utjelovljuje i hegemonističko naslijeđe same Moderne, jer vodi teritorijalno-ustavnom konstituiranju zasebitih etničkih zajednica kao minijaturnih nacija-država sa jednim dominantnim kulturnim obrascem - nacionalnom kulturom preovladavajućeg ethnosa." (str. 240, 248-250)
*"[I]zmeđu komunističkojkomunističkog projekta ''narodne (demos)'' demokratije sa partijom kao povijesno-utopijskom avangardom i etničkog pokreta ''narodne (ethnos)'' demokratije sa etničkom partijom kao povijesno-distopijskom disavangardom, ne postoji suštinska ''politička'' razlika u odnosu politike kao kolektivnog projekta i individue kao vrhunskog cilja političkog organizovanja uopšte - u oba slučaja učešće u odlučivanju o stvarima javnog interesa predstavlja isključivo svojstvo i prerogativ pretpostavljenih nosioca utopije/distopije - političke elite kao legitimnog narodnog (demos/ethnos) suverena." (str. 260)
*"[U] Bosni i Hercegovini [...] se etnopolitički projekti na prostorima vlastite nomološke apsolutnosti nedemokratski i totalitarno odnose prema pripadnicima manjinskih zajednica koje odstupaju od konsocijacijski determiniranog poretka, ali i premaindividuamaprema individuama koje ne pristaju na dominirajuće kolektivističke obrasce i vrijednosti. Upravo na tom mjestu se politički konstituirana kulturna razlika potvrđuje kao predvorje totalitarizma novog stepena." (str. 266-267)
